Ik ben in sommige dingen wat sociaal onhandig, wanneer ik het op de inhoud niet altijd helemaal voel... Zo vergeet ik kaartjes te sturen wanneer mensen jarig zijn, of met kerst en ben ik aan het eind van 1 januari alweer vergeten dat we elkaar gelukkig nieuwjaar mogen wensen... Ik ben echt gek op nieuw jaar en heb heel wat keren meegedaan aan lijstjes, reflecteren op het afgelopen jaar en voornemens doen voor het nieuwe jaar, maar grote kans dat je wel herkent dat die gewoontes vaak de plank misslaan. Maar toch heb ik een lijstje voor je... over 'simpelweg gelukkig zijn'!
Ik reflecteerde heus op afgelopen jaar, maar meer zoals je in augustus terug geniet van alles wat je die zomer deed, of aan het eind van een werkweek even stilstaan bij wat je volgende week anders wilt doen. Ik keek gisteren wat flarden van het programma 'huizenfixers' en moest toen ineens denken aan het briljante nummer 'een plek onder de zon' en de mooiste zin daarin 'toch wou ik dat ik net iets vaker simpelweg gelukkig was' een zinnetje dat jaren geleden regelmatig door mijn hoofd ging, maar ook het zinnetje dat ik gebruikte in het bericht dat ik inplande op insta... Als het goed is, staat dat bericht nu net online en ik heb daar met een knipoog een lijstje in gezet, bij een reeks foto's uit mijn filmrol rondom de jaarwisseling van vorig jaar. Laat ik die eens met een knipoog aanhalen:
Gun mij de lol van korte stukjes storytelling, de clou over gelukkig zijn vind je onderaan ;)
Genoot ik dit jaar weer zo van wandelen in de koude winterzon?
Duh, heb je tussen de kou en de regen buiten gelopen? Dan heb jij toch ook genoten? Ik mag wel weer iets meer wandelen de aankomende week, want volgende week ga ik weer verder met het Pieterpad met mn vader(jaja een van de dingen op mijn 1001 dingen lijstje, die ik ondanks mijn aversie voor lijstjes toch ook al eens maakte: lees m hier), dat ging de eerste keer niet zo soepel van start als ik hoopte...
Bakte ik weer mijn eigen oliebollen? (tja, het wordt wel zo'n beetje traditie)
Yes, sterker nog, ditmaal niet meer met een pak mix, maar zoals ik het liefste leef, gewoon zelf samengesteld, met wat freestylen tussen 2 receptjes online... en nu de lol om hier ieder jaar wat aan te sleutelen voor een steeds lekkerder resultaat. Geslaagd was iig de tweede ronde, met stukjes dadel en gedroogde mango, simpelweg omdat ik wel een tweede pak bloem, maar geen tweede zak krenten had.
En wat dacht je van de twentse kniepertjes, aka nieuwjaarsrolletjes?
Ook gedaan! Het leek er even op van niet, maar spontaan had ik er tijd en zin voor en precies genoeg ingredienten ook in huis, dus met een hoop lol met de kinderen en natuurlijk weer de helft in mn up, maar de symboliek, van dat brose rolletje, dat symbool staat voor een nieuw jaar dat zich nog helemaal mag uitrollen, waarin de slagroom zacht in zoet verscholen zit, nog maar afwachten of het rolletje echt tot het midden gevuld is... nou je hoort het, als ik ooit stop met metaforen uit de natuur en de bloemen, dan zou ik een nieuwe naam kunnen laten inspireren op de kniepertjes.
Deed ik weer een kaartlegging voor het nieuwe jaar?
Oh die mooie kaarten in mijn collectie... er zijn tijden dat ik het een briljante manier vind om af te stemmen op een ander of op een moment dat ik de inspiratie mis om mezelf uit een fase te slepen. Ik wil ook niet zeggen dat kaartjes leggen iets is voor periodes dat het niet goed gaat, maar sinds ik verder wandel op mijn pad van bewustZijnsontwikkeling, merk ik dat de kaarten minder toevoegen. Ik gebruik ze ook lang niet altijd in mijn praktijk, behalve wanneer iemand moeite heeft om een bewust thema te benoemen, dan kan dit hele leuke invalshoeken opleveren. Maar voor mezelf, nauwelijks.
Oh en die nieuwjaarsduik, daar krabbel ik toch zeker niet onderuit?
Haha, ik was er echt van overtuigd, maar ik besloot onlangs dat ik ook genoeg kan hebben aan de koude douche. Het was er gewoon sinds de kou intrad nog niet van gekomen en waar ik andere jaren al wat meer doorgewinterd was in het koud water 'zwemmen' bleef het dit jaar steken bij een dompelsessie na de sauna op mn werk. (oh dat vrijblijvende van even na het werken de sauna in zal ik wel missen)
Laat me in ieder geval geloven dat ik mezelf een heerlijk warm bad gun, juist in drukke tijden!
Oh heerlijk ja, op nieuwjaarsdag, ik stond al op met zin in een bad, maar liet alles op zn beloop en smiddags kregen we weer gezellig visite, maar ineens zag ik daar een uurtje over, om net voor de visite nog even lekker op te lossen, want hoezeer ik ook van een koude dompelkick hou, een goed heet magnesiumbad met een boek of een serie, blijft ook een lievelings.
En mijn eerste liefde in persoonlijke ontwikkelingsland; een visionboard, zal deze al klaar liggen wanneer jij dit bericht leest?
Op de dag dat de post op instagram verschijnt heb ik nog niet de moeite genomen, maar ik geloof dat ik hier komende week nog wel even tijd voor zal maken, al was het maar omdat het zo'n heerlijk knip en plak momentje is waar ook de kinderen vaak met plezier aan meedoen. De laatste twee jaar maakte ik er ook meer kunstwerkjes van dan dat ik me perse richtte op dat wat ik voor mezelf voor me zie. Al zal dit ook te maken hebben met het feit dat ik de methode hiervoor na vele workshops wel kan dromen. Sinds ik geen Vibe&Vision meer organiseer kun je mij nog wel inhuren voor een vriendinnenavondje/weekend, het blijkt telkens weer zo' n mooie manier om zowel meer in verbinding met jezelf en je eigen verlangens te komen, maar zeker ook om met elkaar weer een laagje dieper te verbinden! Nieuwsgierig? Stuur me gerust een berichtje!
Maar... wat je misschien al wel tussen de regels door leest... als er iets is dat mij afgelopen jaar goed is bevallen, dan is het wel de boel niet al te serieus te nemen. Ook al doe ik niet aan voornemens of jaarthema's oid, ik sta mezelf wel toe om alles nog iets meer met een korreltje zout te nemen. Ik kan misschien heel relaxed en nonchalant overkomen, mijn hoofd staat nooit uit en zo kan ik veel zaken echt heel complex maken. Dus laat ik ook niet al te flauw doen over dat hele anti-voornemens dingetje dat je vast vaker voorbij hebt horen komen, maar ik laat het allemaal nog een beetje meer los. Los laten betekend ook toelaten...
Ik geloof namelijk echt dat dat is wat ons het meest helpt, om de weg vrij te maken om echt simpelweg gelukkig te zijn. Ik kan het niet laten, al ben ik nooit fan van Rene geweest, om de tekst nog s uitgebreider te delen:
Ik kan niet zeggen dat ik iets tekort kom geen idee geen benul wat gebrek aan liefde is vandaag kocht ik mijn derde videorecorder van nu af aan is er dus geen programma dat ik mis mijn vader en mijn moeder zijn nog allebei in leven dankzij hun heb ik een fijne jeugd gehad en voordat jij en ik vanavond vroeg onder de wol gaan gaan we met z'n tweeën drie keer uitgebreid in bad een eigen huis een plek onder de zon en altijd iemand in de buurt die van me houden kon toch wou ik dat ik net iets vaker iets vaker simpelweg gelukkig was oohhoo een eigen huis een plek onder de zon en altijd iemand in de buurt die van me houden kon toch wou ik dat ik net iets vaker iets vaker simpelweg gelukkig was
ja alles, alles kan een mens gelukkig maken
een zingende merel de geur van de zee
ja alles, alles kan een mens gelukkig maken
de zon die doorbreekt een vers kopje thee
Zo fietste ik al wel vaker volledig verwonderd rond, genietend van de kleuren in de lucht, de verandering in de tuin etc. Jaren geleden kon ik echt intens verdrietig worden doordat de tekst zo herkenbaar was, alles goed voor elkaar hebben, maar ik kon mezelf niet echt gelukkig voelen. En nu... na het pad van spiritualiteit in een tijd van toch vooral veel zoeken, zakte ik af naar een nuchterder bewustzijn en meer in het moment verwonderen. Tot ik afgelopen jaar steeds meer getrokken werd om me te laten dragen door iets groter dan mijzelf, veel concreter dan de vage zaken als 'het universum' en 'spirits' of 'vibes', voel ik steeds vaker tranen van geluk wanneer ik praat over mijn relatie met God. Iets dat ik komend jaar verder wil uitzoeken, want ik voel niet zozeer iets bij de vorm van de kerk van vroeger. Ik voel vooral dat het leven zoveel simpeler bedoeld is. Niet dat we nooit tegenslagen zullen kennen als we maar 'goed' leven, maar juist alles aan kunnen als we ons overgeven. Wat overblijft is simpelweg gelukkig zijn. Genietend van alles dat de schepping mogelijk heeft gemaakt.
Niets met deze laatste toevoeging? Vervang gerust de termen, Schepping of Evolutie, de waarheid zal in het midden liggen, ik geloof niet dat het Hem iets uitmaakt, het maakt het voor mij wel een stuk concreter weet ik nu. Voel je vrij om mij HIER een bericht te sturen, om hierover eens te praten! Ik ga dit zelf verder uitdiepen in een cursus bij Alpha.
Nieuwsgierig hoe je jezelf ook meer over kunt geven, aan datgene dat jij ziet als 'de bron'? Wil jij ook de controle meer loslaten? Meer verwonderd en ontspannen door het leven gaan? Voel je vrij om eens kennis te maken! Laat hier een bericht achter...