Op instagram wilde ik een post schrijven, om mezelf even weer voor te stellen, voor wie nieuw is, of afgedwaald. Zo’n post die ik bij anderen altijd het leukste vind om te lezen, maar zelf het lastigste om te schrijven, haha. Dus werd het weer te lang. Daarom werd het dit stukje op mijn blog! Ik kan je natuurlijk vertellen dat ik Marije Brand ben, 37 jaar, moeder van Bo(8), Kiki(5) en Jip(4) en al 13 jaar gelukkig met Ivo… Ik kan je vertellen dat ik Ondernemer ben, maar ook dochter en vriendin. Ik kan je vertellen dat ik werk met energie en opgeleid ben als NLP coach, dat ik me verder verdiep nu als Holistisch therapeut.
Ik kan je ook vertellen (oké, dit is waar ik het langzaam leuker vind worden bij anderen…) dat ik lui ben, dat ik van koffie hou en van rode wijn, maar dat ik ook iemand ben die er lol in heeft om goed voor zichzelf te zorgen, met yoga, hardlopen en gezond eten.
Ik kan je vertellen dat ik een duurzame planeet heel hoog op mijn prioriteitenlijstje heb staan, dat ik verliefd ben op ons tuintje, zo vol en weelderig mogelijk, dat ik stem op Partij voor de dieren, maar dat ik nog wel eens een mug/mier/vlieg/naaktslak van het leven beroof…
Ik kan hier uitgebreid vertellen over hoe ik opgroeide in een klein veilig dorpje en dat ik vanuit dat comfortabele leven een rare fascinatie ontwikkeld heb voor tegenslagen bij anderen, op het jaloerse af las ik biografieën van mensen die ondanks (of juist dankzij, want zo lijkt het soms) het leed dat ze meemaakten zo krachtig en succesvol waren geworden.
Ik kan ook delen over het moederschap, dat voor mij de ultieme meisjesdroom was, maar ook voor mij op een dag een bron van zelftwijfel en ontevredenheid werd…
Ik kan je vertellen dat ik op mijn dieptepunt realiseerde dat mijn kinderen beter af waren zonder een voorbeeld dat het leven zo zwaar vond… en dat ik op die splitsing besloot om mij volledig te storten op dit fenomeen: Hoe wordt ik het beste voorbeeld voor mijn kinderen, wanneer ik wil dat mijn kinderen gelukkig worden, krachtig vanuit hun unieke kern, maar ook sociaal (open voor alles dat anders is) en met een hart voor moeder aarde.
Ik kan je vertellen dat dit een open deur was, namelijk het voorleven, maar ik moet je dan ook vertellen dat dit pas het begin was van veel werk, innerlijk werk en werken aan mijn dromen. Van ontelbare zelfhulpboeken, van motivational video's op youtube en diverse coaches en healers. Er zijn tijden van eureka momenten en volle bak zonneschijn. Er zijn ook momenten waarop mijn mijmeringen omslaan in existentiële vragen en het dreigen over te nemen, op die momenten laat ik alles los, want ik wil ook gewoon 'simpelweg gelukkig zijn'.
Mijn droom om moeder te worden werd een breder begrip
Ik ben nu mijn eigen moeder
En ik voel me moeder voor wie zich maar over wil geven aan mijn veilige armen. Aan mijn hand die jou verder helpt om op te staan, om te groeien en die jou voluit wil laten bloeien… tot de moeder die je jouw kinderen wenst.
Maar het zijn maar woorden, die een beetje een beeld schetsen, want het zijn maar rollen, het zijn maar thema’s waar ik mij graag aan vast hou… ‘Ik ben’ gaat in wezen over iets spirituelers dat zich niet laat vangen in woorden… het zit opgeslagen in mijn ziel, achterin mijn pupillen kun je misschien het meest dichtbij komen… Ik ben mijn ziel in mijn lichaam, in dit moment.
Ik ben.
Commentaires